Klub Osiedlowy "Na Kresach"
Przemyskiej Spółdzielni Mieszkaniowej

Wiersz pt. "Nadzieja"

Od pierwszej świadomości - pojmowania świata,
Zjawia się ciągle w różnych chwilach życia
Nadzieja- nieustannie się z bólem przeplata,
Wówczas gdy trudności są nie do przebycia.

Gdy w dzieciństwie nas lęk ogarnia z popełnionej winy,
A serce drżące smutek przytłacza,
Masz nadzieję na ujrzenie łagodnej miny,
Ukochanej matki, która zawsze wybacza.

Znowu w dorosłym życiu trudy, przeciwności
Plany twoje runą jak domek z kart
Gdy opadną Ci ręce, przyjdą wątpliwości
Czy warto pracować? Co mój trud jest wart?

Ale myśl nowa Ci w głowie zawita
I dzień każdy przyszły ten smutek rozwieje,
Coś dobrego się zdarzy, coś kwiatem rozkwita,
Życie znowu wlewa w Twe serce nadzieję.

W późnych latach życia kruszy nam się zdrowie
Ciężko jest każdy nowy dzień pokonać,
Nadzieja ciągle żywa znowu Ci podpowie,
Że możesz jeszcze dużo nowego dokonać.

Powstał Klub dla ludzi w "życia jesieni"
Jak on pięknie się" Nadzieja" nazywa
Dobrze tu przychodzić gdyśmy utrudzeni
Klub ten od szarości życia nas odrywa.

Może ktoś samotny jak Ty tu przychodzi
Wsłucha: się w muzykę, poezji rozCzyta
Czas mile upłynie, serce rozpogodzi,
Czasem ktoś Cię o zdrowie troskliwie zapyta.

Może serce się rozgrzeje od czyjego spojrzenia,
Może Cię coś ucieszy i nawet wzruszy.
Zrobi się ciepło popłyną wspomnienia.

Bo one są cenne, są balsamem duszy
Odpoczniesz od trosk i pomyślisz w ciszy,
Że nadzieja całe życie nam towarzyszy.
Janina Fida- Kuszpit

Grudzień 2004r .